Aksijalno protočni ventilatori imaju lopatice koje usmeravaju vazduh da se kreće paralelno do vratila, oko kojeg se okreću lopatice.

Oni guraju vazduh preko ose ventilatora, linearno, odakle potiče i njihov naziv aksijalni ventilatori. Ova vrsta ventilatora ima mnogo primena, od malih ventilatora za hlađenje elektronike pa sve do velikih ventilatora korišćenih u vazdušnim tunelima.

Dizajnirani su za ventilaciju industrijskih objekata, stočnih farmi, staklenika, garaža, sportskih hala, parkirališta. Svuda gde je neophodna relativna isporuka vazduha bez potrebe za cevnim kanalnim sistemom.

Za datu brzinu protoka, ventilator aksijalnog protoka je znatno kompaktniji od odgovarajućeg centrifugalnog ventilatora i veoma pogodno se uklapa u kanal kružnog poprečnog preseka. Statički pritisak ventilatora po stepenu je ograničen, obično na maksimum od oko 600 Pa u projektovanoj tački, dok je dinamički pritisak ventilatora oko 70% ukupnog pritiska.

Konstrukcija ventilatora je takva da osigurava optimalan rad sa strane iskoristivosti, buke i čvrstoće. Kako bi se postigao optimalan rad i dobar stepen iskorišćenja potrebno je da dimenzije rotora budu manje od dimenzija ulaznog i izlaznog kanala. Broj lopatica varira u širokom rasponu ali najčešće se koristi od 4 do 8 lopatica.

Ukupna efikasnost ventilatora je u rasponu od 65–75%.

Ventilatori aksijalnog protoka montiraju se unutar razdvojenog kanala, tako da je motor spoljašnji u odnosu na protok gasa, i obično se koriste u pojedinačnim sistemima za razblaživanje izduvnih gasova. Ventilator sa aksijalnim protokom je dobar izbor kao tačkasti ventilator ili za montažu u zid ćelije bez kanala, ali ne bi trebalo da se koristi u visoko kontaminiranim tokovima vazduha ili razređenim izduvnim sistemima.